ΕΠΕΜΒΑΣΗ LATARJET
ΠΡΟΣΘΙΑ ΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΩΜΟΥ
Η αστάθεια του ώμου προκύπτει συνήθως μετά από τραυματικό εξάρθρημα (τραυματική αστάθεια). Σπανιότερα μπορεί να οφείλεται σε παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος που προκαλούν γενικευμένη χαλάρωση των συνδέσμων (γενετικοί παράγοντες), ή τέλος σε συνεχόμενη και παρατεταμένη χρήση της άρθρωσης. Μετά από μια αποτυχημένη συντηρητική αντιμετώπιση, όπου τα εξαρθρήματα του ώμου ή η αστάθεια συνεχίζονται, συστήνεται η χειρουργική σταθεροποίηση του ώμου. Ένας αριθμός χειρουργικών επεμβάσεων μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την αποκατάσταση, οι οποίες χωρίζονται σε 2 κατηγορίες: σε «οστικές» και «μη οστικές» (μαλακών ιστών).
ΑΣΤΑΘΕΙΑ ΩΜΟΥ – ΜΑΛΑΚΟΙ ΙΣΤΟΙ
Η χειρουργική επέμβαση που στοχεύει στην αποκατάσταση των μαλακών ιστών του ώμου για την αντιμετώπιση της αστάθειας, (περιλαμβάνοντας τις ρήξεις του επιχειλίου χόνδρου οι οποίες ονομάζονται ρήξεις Bankart) ονομάζεται επέμβαση Bankart. Η ρήξη Bankart προκαλείται από πρόσθιο εξάρθρημα του ώμου, με βλάβη του επιχείλιου χόνδρου από το σημείο που προσφύεται στη γλήνη, αποκολλώντας τον κάτω γληνοβραχιόνιο σύνδεσμο (IGHL). Η χειρουργική αντιμετώπιση της ρήξης μπορεί να γίνει είτε με ανοιχτή χειρουργική μέθοδο είτε αρθροσκοπικά. Τα περισσότερα πρόσθια τραυματικά εξαρθρήματα του ώμου μπορεί να προκαλέσουν όχι μόνο ρήξεις Bankart αλλά και κάταγμα στην οπίσθια και άνω επιφάνεια του βραχιονίου, η οποία ονομάζεται βλάβη Hill-Sachs. Μια συχνή επιπλοκή από την αποκατάσταση αυτή είναι η πολύ σφιχτή συρραφή του θυλάκου στην ανατομική του θέση, προκαλώντας έτσι ρίκνωση και επομένως περιορισμό στην έξω στροφή του βραχιονίου. Άλλες πιο σπάνιες επιπλοκές μπορεί να αφορούν την πάρεση του μασχαλιαίου νεύρου, τη ρήξη του υποπλατίου μυός και την υποτροπιάζουσα αστάθεια. Εάν υπάρχει πάνω από 20% οστικό έλλειμμα της επιφάνειας της γλήνης, είναι αδύνατο να αποκατασταθεί η ανατομική σταθερότητα του ώμου, με αποτελεσμα να καταφύγουμε σε επεμβάσεις οστικής σταθεροποίησης.
ΑΣΤΑΘΕΙΑ ΩΜΟΥ – ΟΣΤΙΚΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ
Σε περιπτώσεις όπου υπάρχει οστικό έλλειμμα ( >20% της επιφάνειας της γλήνης), το να αποκαταστήσουμε μόνο τους μαλακούς ιστούς δεν θα μας αποφέρει σταθερότητα και θα οδηγήσει σε υποτροπιάζοντα εξαρθρήματα. Το οστικό έλλειμμα της γλήνης μπορεί να οφείλεται σε εκ γενετής υποπλασία, τραυματισμό ή συνεχόμενα εξαρθρήματα. Αυτές οι ρήξεις δεν μπορούν να απεικονισθούν καλά στην απλή ακτινογραφία και απαιτούν τη διενέργεια αξονικής τομογραφίας για την καλύτερη μελέτη τους. Η αποκατάσταση με την επέμβαση Latarjet αποτελεί μια πολύ αποτελεσματική μέθοδο, κατά την οποία γίνεται μεταφορά ένος μέρους της κορακοειδούς απόφυσης στο οστικό έλλειμμα της γλήνης.
ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΤΕΧΝΙΚΗ
Γίνεται τομή μεταξύ του μείζονα θωρακικού και του δελτοειδούς μυός για την αποκάλυψη και την παρασκευή της κορακοειδούς αποφύσεως. Ο κορακοακρωμιακός σύνδεσμος και ο ελάσσων θωρακικός μυς διαχωρίζονται στην κατάφυσή τους, ενώ ο κορακοβραχιόνιος μυς και η βραχεία κεφαλή του δικεφάλου παραμένουν άθικτα. Γίνεται οστεοτομία της κορακοειδούς στο άπω τμήμα της περίπου 1,5 εκ σε μήκος προσεκτικά για να να μην τραυματιστεί το μυοδερματικό νεύρο, το οποίο βρίσκεται σε κοντινή απόσταση. Με το άκρο σε έξω στροφή, ο υποπλάτιος μυς χωρίζεται κατά μήκος ή αποκολλάται από το έλλασον βραχιόνιο όγκωμα που καταφύεται. Το οστικό μόσχευμα προετοιμάζεται και διαμορφώνεται σε σχήμα ώστε να μπορεί να τοποθετηθεί στο πρόσθιο και κάτω τμήμα της γλήνης και ασφαλίζεται στη θέση του με τη χρήση βιδών. Με τον κορακοβραχιόνιο και το δικέφαλο να προσφύονται ακόμα στην κορακοειδή απόφυση, χρησιμέυουν τώρα πια σαν περιοριστικός παράγοντας για την άρθρωση. Τέλος, συρράπτεται ξανά ο υποπλάτιος.
ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ
Υπάρχει μια σειρά από επιπλοκές που μπορεί να συμβούν μετά από την επέμβαση Latarjet. Αναφορικά με την οστεοτομία της κορακοειδούς, μπορεί να μη πωρωθεί η μεταφερόμενη κορακοειδής απόφυση σε ποσοστό 3% των ασθενών που υποβάλλονται σε αυτή την επέμβαση. Άλλες επιπλοκές περιλαμβάνουν την πάρεση του μυοδερματικού νεύρου και την δυσλειτουργία του υποπλατίου μυός (πιο σπάνια). Τέλος, μετά από μια επέμβαση τέτοιου είδους ο πιο λειτουργικός περιορισμός είναι ο περιορισμός της εξω στροφής αναφορικά με το εύρος της κινητικότητας.
ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Ο χειρουργός οφείλει να έχει στο μυαλό του ότι ο σκοπός αυτής της επέμβασης είναι να αποκαταστήσει την πρόσθια σταθερότητα του ώμου. Αν και αυτή είναι κατά βάση μια «οστική» επέμβαση, πρέπει να προσέξει τους μαλακούς ιστούς, οι οποίοι παίζουν σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της σταθερότητας. Η αρχική μετεγχειρητική αποκατάσταση θα πρέπει να εστιάσει πολύ στην προστασία του υποπλατίου μυός και στην πώρωση του μοσχεύματος. Αφού θα χρειαστεί 6-8 εβδομάδες για την οστική πώρωση του μοσχεύματος, οι προσφύσεις του δικεφάλου και του κορακοβραχιόνιου στην κορακοειδή χρειάζονται προστασία κατά την πρώτη μετεγχειρητική περίοδο. Η απότομη και ενεργητική έκταση καθώς και η έκταση συνοδευόμενη από έξω στροφή στον ώμο δεν ενδείκνυνται. Το βαθμιαίο πρόγραμμα ενδυνάμωσης του δικεφάλου και του κορακοβραχιονίου μυός θα ελαχιστοποιήσουν το περιττό φορτίο στους μυς και τις προσφύσεις.
Επίσης, η έξω στροφή του βραχιονίου πρέπει να ανακτηθεί σταδιακά για την μέγιστη λειτουργικότητα. Έτσι, χρειάζεται ένα πρωτόκολλο αποκατάστασης κατάλληλο για την ομαλή επιστροφή στην προ του χειρουργείου κατάσταση.
Για την επίτευξη αυτού του σκοπού, η έξω στροφή του βραχιονίου προχωρά με συγκεκριμένο τρόπο (σε 45 μοίρες στο επίπεδο της ωμοπλάτης και σιγά και προοδευτικά στις 90 μοίρες και πάνω). Για να γίνουν όλα τα παραπάνω πραγματικότητα ο ασθενής είναι απαραίτητο να συμμορφωθεί στο πρωτόκολο αποκατάστασης το οποίο θα του δοθεί από τον θεράποντα ιατρό του.
-
Για αντιμετώπιση του προβλήματός σας
ή καλέστε μας στο
