ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΤΟΥ ΩΜΟΥ - ΕΙΔΙΚΑ TESTS

Κλινικές εξετάσεις για τον ώμο

Κλινικές δοκιμασίες ώμου

Υπάρχουν πολυάριθμες κλινικές εξετάσεις για την εξέταση των ώμων. Πολλές παρόμοιες εξετάσεις έχουν περιγραφεί από διαφορετικούς ανθρώπους με διαφορετικά ονόματα. Επίσης, πολλές διαφορετικές δοκιμές έχουν περιγραφεί από το ίδιο πρόσωπο. Αυτό μπορεί να προκαλέσει σύγχυση.
Μια λίστα με τις εξετάσεις είναι η ακόλουθη:
• Γενική Παθολογία ώμου
- Mazion Shoulder Maneuver: Ο ασθενής καθιστός, τοποθετεί το χέρι στον αντίθετο ώμο, κινεί τον αγκώνα στο μέτωπο και με ένταση εντοπίζεται ο πόνος.
- Codman Sign: Εξετάζει την παθητική κίνηση του ώμου. Ο εξεταστής στέκεται πίσω από τον ασθενή και σταθεροποιεί την ωμοπλάτη με το ένα χέρι, ενώ με το άλλο χέρι κρατά το χέρι του ασθενή και το κουνά προς κάθε κατεύθυνση. Στα αρχικά στάδια της νόσου του στροφικού πετάλου μόνο η ενεργή κίνηση είναι μειωμένη, αλλά αργότερα η παθητική κίνηση μειώνεται.
- Palm Sign and Finger Sign Test: Ο ασθενής μπορεί να καταλάβει τον πόνο με δύο τρόπους: με την παλάμη του απέναντι χεριού πάνω από το ακρώμιο ή με αντίθετη δάχτυλο πάνω από την άρθρωση acromio-clavicular.
• Εξάρθρημα ώμου
- Dugas – Ο ασθενής είναι καθιστός , τοποθετεί το χέρι στο αντίθετο ώμο και τον αγκώνα στο στήθος - ο πόνος και η ανικανότητα εκτέλεσης υποδεικνύει εξάρθρημα.
- Calloways – μετρά την περιφέρεια του πληγέντος ώμου σε σύγκριση με τον μη πληγέντα, αυξημένη περίμετρος υποδεικνύει εξάρθημα.
- Bryants Sign – ερευνά τη μείωση της μασχαλιαίας πτυχής - εξάρθρημα στην κάτω πλευρά
• Πρόσθια αστάθεια
-Anterior load and shift: εξέταση χαλαρότητας
Load & Shift Test
Το εξέταση load & shift όπως περιγράφεται από τον Hawkins είναι μια τροποποίηση των πρόσθιων και οπίσθιων εξετάσεων του Gerber και του Ganz. Έχει θεωρηθεί ως πρότυπη για την αξιολόγηση της πρόσθιας και οπίσθιας αστάθειας.

Εξέταση:
Ο εξεταστής δημιουργεί μια δύναμη φόρτωσης για να μεταφέρει την μηριαία κεφαλή κεντρικά στο γληνοειδή. Σε αυτή την «φορτωμένη θέση» εφαρμόζονται κατευθυντικές τάσεις. Ο εξεταστής τοποθετεί το ένα χέρι πάνω από τον ώμο και την ωμοπλάτη για τη σταθεροποίηση της ωμικής ζώνης και χρησιμοποιεί το άλλο χέρι να πιάσει τη μηριαία κεφαλής. Το βραχιόνιο οστούν φορτώνεται στο γληνοειδή και στη συνέχεια μεταφέρεται μπροστά και πίσω. Καθώς η πίεση που εφαρμόζεται αυξάνεται η μηριαία κεφαλή μπορεί να αισθανθεί να είναι πάνω από το γληνοειδές στεφάνι. Αυτή η εξέταση αξιολογεί όχι μόνο το ποσό της κατεύθυνσης, αλλά παρέχει επίσης μια ιδέα της επάρκειας του γληνοειδούς επιχείλιου χόνδρου. Είναι πολύ σημαντικό να συγκριθούν οι δύο ώμοι για να εκτιμηθούν ομοιότητες ή διαφορές στη μετατόπιση.
Η εξέταση κατόπιν επαναλαμβάνεται σε ύπτια θέση. Για τη θέση αυτή ο βραχίονας πιάνεται και τοποθετείται σε περίπου 20 μοίρες απαγωγής και προς τα εμπρός κάμψη. Η μηριαία κεφαλή και πάλι φορτώνεται και στη συνέχεια οπίσθιες και πρόσθιες τάσεις εφαρμόζονται. Μολονότι η μετατόπιση αξιολογείται αρχικά στην ουδέτερη θέση με το βραχίονα από τα πλάγια, είναι σημαντικό επίσης να αξιολογηθούν μετακινήσεις σε άλλες θέσεις. Για παράδειγμα, με την προοδευτική εξωτερική περιστροφή του βραχίονα στον φυσιολογικό ώμο σε απαγωγή, κάποιος θα πρέπει να εκτιμήσει λιγότερο μετατόπιση εμπρός καθώς ο κατώτερος γληνοβραχιόνιος σύνδεσμος τεντώνεται και δρα ως εμπόδιο. Ομοίως με εσωτερική περιστροφή του οπίσθιου βραχίονα, η μετατόπιση μειώνεται με μια άθικτη δομή οπίσθιας κάψουλας.

Θετική εξέταση:
Το σύστημα Βαθμολόγησης που χρησιμοποιείται για την ποσοτικοποίηση της μετατόπισης
I Ήπιο 0-lcm μετατόπιση
II Μέτριο 1-2 cm ή μετατόπιση στο γληνιαία στεφάνι
III Σοβαρό >2cm μετατόπιση ή πάνω από το γληνιαίο στεφάνι

Έρευνα:
Σύμφωνα με μια μελέτη που διεξήχθη από τους Hawkins κ.ά. που συνέκρινε τα αποτελέσματα του εγχειριδίου εξέτασης, δηλαδή το load & shift με τα αποτελέσματα από ακτινοσκοπική αξιολόγηση, το φορτίο και η μετατόπιση ήταν υπερευαίσθητα στη διάγνωση πρόσθιας και οπίσθιας αστάθειας. Αυτό οδήγησε στην ανάπτυξη του συστήματος ταξινόμησης παραπάνω.
Η μελέτη αυτή ανέφερε επίσης ότι δεν υπήρχε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των αποτελεσμάτων, σύμφωνα με την εμπειρία του εξεταστή.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο McFarland αμφισβητεί την εγκυρότητα του εγχειριδίου διαδικασιών ελέγχου για την εκτίμηση της αστάθειας. Ο ίδιος συμφωνεί ότι το φορτίο και η μετατόπιση είναι υπερευαίσθητα στην διάγνωση της αστάθειας. Καμία γνωστή έρευνα δεν έχει δημοσιευθεί σχετικά με την εξειδίκευση και την αξιοπιστία.
- Αnterior Drawer Test ( Gerber-Ganz anterior Drawer Test): Ο ασθενής είναι σε ύπτια θέση και το χέρι τραβιέται πάνω από την άκρη του καναπέ. Ο εξεταστής ακινητοποιεί την ωμοπλάτη με το ένα χέρι, ενώ με το άλλο πιάνει το χέρι και το τραβάει προς τα εμπρός.

Anterior Drawer Test
Σχεδιασμένη για την ανίχνευση και βαθμολόγηση της χαλαρότητας ή ανεπάρκειας του πρόσθιου θυλακικού μηχανισμού (ανάλογη προς την πρόσθια “δοκιμή συρταριού” του γόνατος). Η δοκιμή αυτή προτείνεται ως χρήσιμη σε ασθενείς με πόνο στον ώμο όπου η εξέταση ανησυχίας είναι δύσκολο να ερμηνευθεί. Η σημαντική διαφορά μεταξύ αυτής της εξέτασης και της εξέτασης “φορτίου και μετατόπισης” είναι η απουσία μιας δύναμης «φόρτισης» της βραχιονίου κεφαλής στο κέντρο της ωμογλήνης κατά την έναρξη της εξέτασης.
Ιδανικά αυτή η εξέταση θα πρέπει να εκτελείται με τον ασθενή σε ύπτια θέση, καθώς η καθιστή και όρθια θέση έχει αποδειχθεί ότι είναι αναξιόπιστη σε σχέση με την αναπαραγωγιμότητα.
Ο εξεταστής στέκεται αντιμέτωπος με τον πάσχοντα ώμο π.χ. από αριστερά. Θα σταθεροποιήσει το αριστερό χέρι του ασθενή στη δεξιά του μασχάλη με απαγωγή του βραχιονίου τους.
Ο πληγέν ώμος που κρατείται στις 80-120 ° απαγωγής, 0-20 ° προς τα εμπρός κάμψης και 0-30 ° εξωτερικής περιστροφής. Ο εξεταστής κρατά την ωμοπλάτη προς τα εμπρός με το δείκτη και τα μεσαία δάκτυλα. Ο αντίχειρας ασκεί αντίθετη πίεση στην κορακοειδή απόφυση. Η ωμοπλάτη είναι σταθερή. Ο εξεταστής χρησιμοποιεί το δεξί του χέρι για να πιάσει το χαλαρό χέρι του ασθενούς και το τραβά προς τα εμπρός με δύναμη συγκρίσιμη με εκείνη που χρησιμοποιείται στη δοκιμή ενός Lachmann test. Η σχετική κίνηση μεταξύ της σταθερής ωμοπλάτης και του κινητού βραχιονίου μπορεί εύκολα να εκτιμηθεί και να βαθμολογηθεί. Περιστασιακά ο εξεταστής μπορεί να αναπαράγει ένα ηχητικό κλικ στην προς τα εμπρός κίνηση του βραχιονίου κεφαλής λόγω παθολογίας επιχείλιου χόνδρου.

- Αnterior Apprehension
Anterior Apprehension test
Σε ύπτια θέση, ο ασθενής τοποθετείται με την ωμοπλάτη να υποστηρίζεται από την άκρη του εξεταστικού τραπεζιού. Το χέρι τοποθετείται σε απαγωγή 90 °και έξω στροφή. Με την αύξηση της εξωτερικής περιστροφής ο εξεταστής παρατηρεί για ανησυχία από την πλευρά του ασθενή. Η δοκιμή αυτή διεξάγεται συχνά καθιστά σε περιβάλλον κλινικής και ο εξεταστής ασκεί πρόσθια δύναμη μετατόπισης με τον αντίχειρά του να τοποθετείται οπίσθια στο βραχιόνιο οστό. Ωστόσο τα δάκτυλα του είναι πρόσθια για να ελέγχουν οποιαδήποτε ξαφνικό επεισόδιο αστάθειας που μπορεί να προκύψει.
Ουσιαστικά αυτή η δοκιμή πρέπει να παράγει μια απάντηση ανησυχίας από τον ασθενή. Ο πόνος από μόνος του δεν είναι θετική απάντηση. Σε περίπτωση θετικής απάντησης, ο εξεταστής πρέπει να προχωρήσει σε εξέταση μετατόπισης. Πρέπει να καταγραφεί το ποσό της εξωτερικής περιστροφής που επιτυγχάνεται κατά την έναρξη της Sx / απόκρισης. Μία θετική δοκιμή συνήθως συσχετίζεται με μία βλάβη του επιχείλιου χόνδρου ή / και οστική αλλοίωση κατά την πρόσθια κατώτερη στεφάνη της ωμογλήνης. Ο Meister (2000) αναφέρει μια τροποποίηση του Apprehension test γνωστή ως posterior Impingement sign. Αυτό τοποθετεί τον ώμο στην τελευταία θέση ανόρθωσης, 90-100 ° απαγωγή, 10-15 ° έκταση και μέγιστη εξωτερική στροφή. Αναπαραγωγή του πόνου στην οπίσθια επιφάνεια του ώμου είναι μεγαλύτερη από 90% ευαισθησία για την ανίχνευση των ρήξεων στο οπίσθιο επιχείλιο χόνδρο και / ή στροφικό πέταλο.

- Jobe Relocation (Fulcrum Test)
Jobe Relocation Test
Η εξέταση Jobe Relocation (JRT) επινοήθηκε αρχικά για να διακριθούν οι ασθενείς με πρόσθια αστάθεια (και πιθανά δευτερεύοντα συμπτώματα πρόσκρουση στροφικού πετάλου) από εκείνους με πρωτοπαθή πρόσκρουση. Έχει προηγουμένως υποστηριχθεί ως η πιο ευαίσθητη κλινική εξέταση για τον προσδιορισμό της παρουσίας απόκρυφης ή λεπτής πρόσθιας αστάθειας μπροστά σε δευτερογενή πρόσκρουση. Ωστόσο, μέχρι τη μελέτη του Speer (1994), δεν είχε αναληφθεί καμία αντικειμενική αξιολόγηση της εξέτασης αυτής.

Εξέταση:
Ο εξεταστής επαναλαμβάνει την εξέταση αντίληψης και σημειώνει το ποσό της εξωτερικής εναλλαγής πριν από την έναρξη της εξέτασης αντίληψης. Στη συνέχεια, επιστρέφει στην αρχική θέση και εφαρμόζει μια οπίσθια πίεση στην μηριαία κεφαλή. Στη συνέχεια, επαναλαμβάνει τον εξωτερικό ελιγμό περιστροφής και ξανά παρατηρεί το ποσό της εξωτερικής περιστροφής κατά την έναρξη της εξέτασης αντίληψης.

Θετική εξέταση:
Μία αύξηση στο εύρος εξωτερικής περιστροφής πριν την αναπαραγωγή των συμπτωμάτων με την εφαρμογή του οπίσθιου γλιστρούν βραχιονίου κεφαλής. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με άρθρο του Speer (1994), ο πόνος από μόνος του δεν είναι τόσο αξιόπιστος σχετικά με την αστάθεια ως εξέταση αντίληψης.
Ο Jobe πρότεινε ότι η εμπρός κατευθυνόμενη δύναμη τείνει να συμπιέσει τον τένοντα στροφικού πετάλου μεταξύ της μεγαλύτερης κύρτωσης και της οπίσθιας ανώτερης περιοχής της γληνιαίας παρυφής. Έτσι οι ασθενείς με μικρή αστάθεια θα βιώσουν πόνο, αλλά όχι αντίληψη. Κατά την εφαρμογή μιας οπίσθιας κατευθυνόμενης δύναμης αυτή η πρόσκρουση θα ανακουφιστεί και ο πόνος θα εξαφανιστεί. Οι ασθενείς που βιώνουν πόνο κατά τη διάρκεια της εξέτασης αντίληψης, θα πρέπει να υπάρχουν εξετασθούν για λεπτή αστάθεια και δευτεροβάθμια πρόσκρουση (σύμφωνα με την αρχική περιγραφή του Jobe).

Έρευνα:
Η μελέτη του Speer μελέτησε 100 ασθενείς που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση στον ώμο. Η διάγνωση βασίζεται σε λειτουργικά ευρήματα και εξέταση υπό αναισθησία. Όπως και η πρότυπη δοκιμή μετεγκατάστασης, συμπεριέλαβε και την εξέταση της πρόσθιας μετεγκατάστασης, όταν μια πρόσθια κατευθυνόμενη δύναμη εφαρμόζεται κατά την εξωτερική περιστροφή. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι για τους σκοπούς της μελέτης, η απαγωγή και ο εξωτερικός έλεγχος περιστροφής τυποποιήθηκε σε 90 ° / 90 °. Ακόμη περισσότερο, όπως αναφέρει και ο Sorensen, οι Speer et al απέκλεισαν ασθενείς που παρουσιάζονταν με συνυπάρχουσα πρόσθια αστάθεια και βλάβες στροφικού πετάλου. Ως εκ τούτου, η μελέτη είναι λιγότερο πειστική όσον αφορά την αξιολόγηση της εξέτασης μετεγκατάστασης.
- Rowe Test: Ο ασθενής σκύβει προς τα εμπρός ελαφρώς με το χέρι χαλαρό. Ο εξεταστής μετακινεί το βραχίονα ελαφρά χαμηλότερα και πρόσθια τραβώντας τον πήχη.
- Throwing Test: Ο ασθενής εκτελεί μια κίνηση “ρίξης” ενάντια στην αντίσταση του εξεταστή. Μπορεί να συμβεί πρόσθιο υπεξάρθρημα.
- Leffert Test: Ο εξεταστής μετατοπίζει τη μηριαία κεφαλή προσθίως κρατώντας τη μηριαία κεφαλή πάνω από τον ώμο με τον αντίχειρα προς τα πίσω και το δείκτη εμπρός. Η μετατόπιση του δείκτη είναι θετική.
- Surprise/Release Test: Αυτός ο χειρισμός έχει περιγραφεί ποικιλοτρόπως, αλλά είναι μια βασική και ουσιαστική εξέταση. Πρόκειται για μια εξαιρετικά “προκλητική” εξέταση και θα πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή. Το χέρι του ασθενούς εξωτερικά περιστρέφεται στο μεγαλύτερο βαθμό με μία οπισθίως κατευθυνόμενη δύναμη προς τη βραχιόνιο κεφαλή. Στο όριο του εύρους, ο εξεταστής αφαιρεί ξαφνικά την οπίσθια κατευθυνόμενη δύναμη και ένα αίσθημα ανησυχίας θεωρείται ένα θετικό τεστ.
- Dynamic anterior Jerk Test: Η εξέταση συνδυάζει μια δύναμη συμπίεσης και “δύναμη μετάφρασης”, που εφαρμόζεται κατά μήκος του χεριού μεταξύ της μηριαίας κεφαλής και της γληνοειδούς κοιλότητας. Με τον τρόπο αυτό, ένα υπεξάρθρημα της μηριαίας κεφαλής προκαλείται και συνοδεύεται με ένα τράνταγμα που αναγνωρίζονται από τον ασθενή σαν η αστάθεια του.
- Dynamic Relocation Test
- Dynamic Rotatory Stability Test
-Bony Apprehension Test: Όμοια εξέταση με τη Standard Apprehension Test εκτός από το ότι ο βραχίονας φέρεται σε μόνο 45 μοίρες απαγωγής και 45 μοίρες εξωτερικής περιστροφής. Ένα θετικό αποτέλεσμα θα πρέπει να ειδοποιήσει τον εξεταστή για την πιθανότητα μιας οστεώδους βλάβης ως την αιτία της συμπτωματικής αστάθειας του ώμου.

-Kinetic medial Rotation Test: Χρησιμοποιείται για να διαφοροποιήσει στη βοήθεια προσδιορισμού εάν τα συμπτώματα είναι κυρίως πρόσκρουση ή αστάθεια. Ο ασθενής βρίσκεται σε ύπτια θέση με 90 μοίρες βραχιόνια απαγωγή (το χέρι στην οροφή με το βραχιόνιο οστούν στο επίπεδο της ωμοπλάτης). Ο εξεταστής τοποθετεί ένα δάχτυλο στην κορακοειδή διαδικασία και ένα στη μηριαία κεφαλή. Ο ασθενής καλείται να συμμετάσχει ενεργά να περιστρέψει το βραχιόνιο οστούν προς το κέντρο. Το ιδανικό είναι 70 μοίρες περιστροφή χωρίς καμία κίνηση του δακτύλου. Εάν το κορακοειδές δάχτυλο κινείται πριν από τις 70 μοίρες τότε υπάρχει μια αύξηση της σχετικής ευελιξίας της ωμοπλάτης και κίνδυνος πρόσκρουσης. Αν το βραχιόνιο δάχτυλο κινείται πριν από τις 70 μοίρες, τότε υπάρχει μετατόπιση του άξονα περιστροφής της μηριαίας κεφαλής και κίνδυνος αστάθειας. Αν και τα δύο δάκτυλα κινούνται προς τα εμπρός, τότε υπάρχει μια συνδυασμένη πρόσκρουση και αστάθεια κινδύνου. Η εξέταση αυτή πρέπει προφανώς να χρησιμοποιηθεί με άλλες εξετάσεις πρόσκρουσης και αστάθειας για να επιβεβαιωθεί η διάγνωση, αλλά είναι ένας καλός δείκτης για το που θα πρέπει να επικεντρωθεί ο εξεταστής.

• Οπίσθια αστάθεια

- Posterior Load and Shift - posterior Drawer Test
Posterior Drawer Test
Η εξέταση posterior drawer έχει σχεδιαστεί για την αξιολόγηση της ακεραιότητας των οπίσθιων θυλακωδών δομών και της οπίσθιας συνιστώσας του γληνοειδούς επιχείλιου χόνδρου.

Εξέταση:
Ο ασθενής πρέπει να εξετάζεται σε ύπτια θέση. Ο εξεταστής στέκεται στο ίδιο επίπεδο με τον πληγέντα ώμο. Υποθέτοντας ότι ο αριστερός ώμος εξετάζεται, ο εξεταστής πιάνει τον κοντινό πήχη του ασθενούς με το αριστερό του χέρι, στρίβει τον αγκώνα σε περίπου 120 °, και τοποθετεί τον ώμο σε 80-120 ° απαγωγής και 20-30 ° προς τα εμπρός κλίση. Ο εξεταστής κρατά την ωμοπλάτη με το δεξί χέρι του με το δείκτη και το μέσο δάκτυλο στην σπονδυλική στήλη και ωμοπλάτη και ο αντίχειρας βρίσκεται αμέσως πλευρικά προς την κορακοειδή διαδικασία, έτσι ώστε η όψη της ωλένης να παραμένει σε επαφή με τον κορακοειδή ενώ εκτελεί την εξέταση. Με το αριστερό του χέρι ο εξεταστής στρέφει ελαφρά το άνω τμήμα του χεριού από τη μέση και το λυγίζει περίπου 90 ° - κατά τον ελιγμό αυτό ο αντίχειρας του δεξιού χεριού του εξεταστή είναι πάνω από τη βραχιόνια κεφαλή. Αυτή η οπίσθια μετατόπιση μπορεί να εκτιμηθεί καθώς ο αντίχειρας γλιστρά κατά μήκος της πλάγιας πλευράς της κορακοειδούς διαδικασίας προς το γληνοειδή, και η μηριαία κεφαλή εφάπτεται στο παράμεσο δάκτυλο του δεξιού χεριού του εξεταστή. Αυτός ο ελιγμός είναι ανώδυνος, αλλά συνδέεται συχνά με μια μικρή έως μέτρια βαθμό ανησυχίας.
Όπως και στις εξετάσεις load and shift και anterior drawer, αυτό μπορεί να επαναληφθεί σε διαφορετικές θέσεις κάμψης και έσω στροφής για να αναζητηθεί το συγκρότημα συνδέσμων οπίσθιου γληνοειδούς βραχιονίου και οπίσθιας ακεραιότητα επιχείλιου χόνδρου.
- Gerber-Ganz posterior Drawer Test - Ίδια με την εξέταση “πρόσθιου συρταριού”, εκτός από την οπίσθια δύναμη.
- Posterior Apprehension Test – Το χέρι προσάγεται και κάμπτεται. Ο εξεταστής σπρώχνει προς τα πίσω – Η ανησυχία σημαίνει θετική εξέταση.
- Jerk Test
- Fukuda Test – Αποσπά μια παθητική ένδειξη του οπίσθιου συρταριού. Ο εξεταστής στέκεται με τον αντίχειρα να ακουμπά στην ωμοπλάτη της σπονδυλικής στήλης και με τα δάχτυλα πάνω από το μπροστινό μέρος του κεφαλιού του βραχιονίου, ασκεί οπίσθια δύναμη.

• Οπίσθια Χαλαρότητα

-Gagey’s Hyperabduction Test
- Sulcus Sign at 0 Degrees
Inferior Sulcus Test
Περιγράφηκε αρχικά από τους Neer και Foster το 1980 και αναφέρεται ως ένα ουσιαστικό εύρημα στη διάγνωση αστάθειας πολλαπλών κατευθύνσεων.
Ο ασθενής εξετάζεται σε όρθια ή καθιστή θέση και ο ώμος είναι σε ουδέτερη θέση. Είναι σημαντικό οι μύες των ώμων να είναι χαλαροί και ότι η πίεση εφαρμόζεται πάνω από τον αγκώνα. Εφαρμόζεται έλξη με το χέρι πιασμένο προς τα κάτω. Ο εξεταστής παρακολουθεί για πτύχωση του δέρματος κάτω από το ακρώμιο. Η ψηλάφηση αποκαλύπτει διεύρυνση του υπακρωμιακού χώρου μεταξύ του ακρωμίου και της μηριαίας κεφαλής.

Έρευνα:
Δεν υπάρχουν δεδομένα.
Αναφέρθηκαν ως τα βασικά διαγνωστικά κριτήρια για την πολυκατευθυνόμενη αστάθεια, ωστόσο θα πρέπει να σημειωθεί ότι αυτό θα μπορούσε επίσης να είναι ένα σημάδι μιας βλάβης του στροφικού διαστήματος ή / και τραυματισμός του ανώτερου συγκροτήματος συνδέσμου (στην πολυκατευθυνόμενη αστάθεια υπάρχει συνήθως ένας αμφότερη πειστικός αύλακας). Αυτό το είδος της βλάβης θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ιδιαίτερα εάν η ποσότητα της κατώτερης μεταφοράς δεν μειώνεται με την εξωτερική περιστροφή
- Sulcus Sign at 90 degrees
- Inferior Apprehension Test : Ο εξεταστής υποστηρίζει το 90 μοιρών εκτεταμένο χέρι με το ένα χέρι. Με το άλλο χέρι ο εξεταστής προσπαθεί να επικαλεστεί ένα κατώτερο υπεξάρθρημα εφαρμόζοντας πίεση προς τα κάτω στο άνω χέρι του ασθενούς.

• Κεντρική Σταθερότητα

- Kibler's Corkscrew test: Για αστάθεια

• Κακώσεις ανώτερου πρόσθιου οπίσθιου επιχείλιου χόνδρου SLAP LESION

- O'Brien's Test
O Briens Test
Η εξέταση ενεργής συμπίεσης του O'Brien αναπτύχθηκε κυρίως για την αξιολόγηση της ακρωμιοκλειδικής παθολογίας της άρθρωσης μετά από επίδειξη από τον ασθενή του πως αναπαράγεται ο πόνος στον ώμο του. Η εξέταση O'Brien ήταν επίσης εξαιρετική σε μια σειρά ασθενών για την ανίχνευση της παθολογίας επιχείλιου χόνδρου.

Εξέταση:
Ο ασθενής καθοδηγείται να λυγίσει το χέρι του έως 90 ° με τον αγκώνα πλήρως τεντωμένο και στη συνέχεια να απάγει το χέρι 10-15 ° έσω στο οβελιαίο επίπεδο. Το χέρι στη συνέχεια περιστρέφεται μέγιστα εσωτερικά και ο ασθενής αντιστέκεται στην προς τα κάτω δύναμη του εξεταστή. Η διαδικασία αυτή επαναλαμβάνεται σε ύπτια θέση. Η O'Brien εξέταση έχει σχεδιαστεί για μέγιστη φόρτωση και τη συμπίεση της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης και του ανώτερου επιχείλιου χόνδρου. Για μέγιστα αποτελέσματα, οι συγγραφείς τονίζουν ότι ο ασθενής θα πρέπει να αντισταθεί στην προς τα κάτω δύναμη του εξεταστή και όχι ο εξεταστής να αντιστέκεται στην προς τα εμπρός κάμψη.

Θετική εξέταση:
Ο πόνος που προκλήθηκε από τον πρώτο ελιγμό μειώνεται ή εξαλείφεται.
Η αρθροσκόπηση αποκάλυψε ότι η θέση εξέτασης (90 ° προς τα εμπρός κάμψη, 10-15 ° προσαγωγή και μέγιστη εσωτερική περιστροφή) μετατοπίζει τον τένοντα δικεφάλου έσω και κατώτερα, συνεπώς, βάζοντας ένταση στο δικέφαλο συγκρότημα επιχείλιου χόνδρου. Μια δευτερεύουσα διάτμηση δημιουργείται στο γληνοειδή και στον επιχείλιο χόνδρο. Σε μια ασταθή κάκωση ανώτερου πρόσθιου οπίσθιου επιχείλιου χόνδρου από τον τένοντα δικεφάλου από αυτή τη διάτμηση, η συμπίεση της θυλακώδους περιέλιξης, ή και τα δύο δημιουργούν μια εσωτερική μηχανική απορρύθμιση και μετατόπιση που είναι υπεύθυνη για τον πόνο που αισθάνεται ο ασθενής. Για μια θετική εξέταση, ο ασθενής πρέπει να αναφέρει σημαντική μείωση στην συμπτωματολογία στην ύπτια θέση εξέτασης. Μελέτες πτώματος (Parentis et al 2004) έχουν υποστηρίξει επαφή μεταξύ του μικρότερου κυρτώματος, υποπλατίου τένοντα και ανώτερης πτυχής του γληνοειδούς και του επιχείλιου χόνδρου στην εσωτερικά περιστρεφόμενη θέση. Μελέτες πτώματος εξέτασαν την ανατομική βάση του συστατικού της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης. Αποκάλυψαν ότι η υψηλότερη θλιπτική πίεση παράγεται στην θέση εξέτασης. Το μεγαλύτερο κύρτωμα εξυψώνει το σχετικά χαμηλό ακρώμιο και κλειδώνει και φορτώνει την ακρωμιοκλειδική άρθρωση. Ο πλήρης υπτιασμός χαλαρώνει την άρθρωση με τη δύναμη της μεγαλύτερης κυρτότητας να κινείται εκτός.
- Αnterior Slide Test (Kibler): Ο ασθενής κάθεται με τα χέρια στους γοφούς και τους αντίχειρες στραμμένους προς τα πίσω. Ο εξεταστής τοποθετεί το χέρι πάνω από τον ώμο που επηρεάζεται και το άλλο χέρι στο σημείο του αγκώνα. Ο εξεταστής στη συνέχεια εφαρμόζει μια προς τα εμπρός και ανώτερη δύναμη στον αγκώνα. Ζητείται από τον ασθενή να αντισταθεί σε αυτή την δύναμη. Πόνος πάνω από το μπροστινό μέρος του ώμου ή ένα κλικ είναι θετική εξέταση. (Kibler, Αρθροσκόπηση, 1995)
- Posterior Slide Test
- Luddington's Test : Τοποθετείστε τα χέρια πάνω από το κεφάλι και σπρώξτε προς τα κάτω
- Curtain's Test (Martin Holt): Άνοιγμα κουρτίνας με το χέρι σε 90 μοίρες απαγωγή
- Kibler's Grind Test
- LaFosse AERS Test
- SLAPprehension Test
SLAPprehension Test
Η εξέταση αυτή περιγράφεται από τον Berg και Ciullo το 1998 και αναπτύχθηκε αφού 2 ασθενείς περιέγραψαν πόνο στην αυχενική σπονδυλική στήλη και στον ώμο και ένα κλικ που σχετίζεται με τη στροφή ενός τιμονιού. Η οριζόντια κάμψη και έσω στροφή μετά RTA αρθροσκόπηση αποκάλυψε την παρουσία μιας κάκωσης ανώτερου πρόσθιου οπίσθιου επιχείλιου χόνδρου τύπου II σε 2 ασθενείς.

Εξέταση:
Ο ασθενής εξετάζεται σε όρθια ή καθιστή θέση. Το χέρι κάμπτεται οριζόντια πέρα από το στήθος με τον αγκώνα να επεκτείνεται και με πρηνισμό του αντιβραχίου (αντίχειρας προς τα κάτω). Αυτό μπορεί να προκαλέσει πόνο στην περιοχή της δικέφαλης αυλάκωσης, με ή χωρίς ηχητικό ή απτό κλικ. Θα πρέπει στη συνέχεια να επαναλαμβάνεται με το χέρι υπτιωμένο (ο αντίχειρας πάνω).
Η εξέταση SLAP-prehension λειτουργεί με τη βασική παραδοχή ότι η επέκταση του αγκώνα και o πήχης πρηνισμού δημιουργούν ένταση στον τένοντα της μακράς κεφαλής του δικεφάλου. Καθώς η παράταση της ωμοπλάτης γίνεται περιορισμένη λόγω της περαιτέρω οριζόντιας κάμψης της κλείδας, θα παγιδεύσει μια ασταθή συνιστώσα του επιχείλιου χόνδρου-δικεφάλου μεταξύ του γληνοειδούς και της μηριαίας κεφαλής που προκαλεί πόνο. Η ένταση μειώνεται με τον υπτιασμό να επιτρέπει τον επιχείλιο χόνδρο και τον δικέφαλο να μειωθεί οδηγώντας έτσι σε μια μείωση του πόνου.

Θετική εξέταση:
Ο πόνος που αναπαράγεται σε θέση πρηνισμού θα πρέπει να μειωθεί ή να εξαλειφθεί στην υπτιωμένη θέση εξέτασης. Αν δεν υπάρχει μείωση, τότε η εξέταση είναι αρνητική ή απροσδιόριστη.
- Feagin Test
- Biceps Load Test 1
Biceps Load Test 1
Οι Kim et al (1999) σχεδίασαν την εξέταση φόρτισης του δικέφαλου για την αξιολόγηση της ακεραιότητας του άνω επιχείλιου χόνδρου σε ώμους με επαναλαμβανόμενα εξαρθρήματα.
Το χέρι του ασθενούς είναι σε απαγωγή 90 °, εξωτερικά περιστρεφόμενο με τον πήχη υπτιωμένο. Εάν η δοκιμή αναπαράγει πόνο, τότε η ενεργή κάμψη του αγκώνα ενάντια στην αντίσταση θα πρέπει να μειώσει την ταλαιπωρία του ασθενούς.
75 ασθενείς με αποδεδειγμένα μονής κατεύθυνσης πρόσθια εξαρθρήματα ώμου εξετάστηκαν σε μια “διπλή τυφλή μελέτη” με αρθροσκοπική εξέταση και την εξέταση φόρτισης του δικέφαλου. 63 ασθενείς είχαν αρνητική εξέταση και 62 από αυτούς είχαν ένα ανέπαφο ανώτερο τένοντα δικεφάλου στο σύμπλεγμα του επιχείλιου χόνδρου. Οι υπόλοιποι ασθενείς είχαν μια τύπου 11ης ώρας ανώτερη πρόσθια και οπίσθια βλάβη του επιχειλίου χόνδρου. 12 ασθενείς είχαν θετικές εξετάσεις, και 10 είχαν ανώτερη βλάβη του επιχείλιου χόνδρου. Οι υπόλοιποι 2 είχαν άθικτο ανώτερο επιχείλιο χόνδρο.
- Biceps Load Test 2
Biceps Load Test 2
Η εξέταση φόρτισης δικέφαλου φορτίου 2 σχεδιάστηκε ειδικά για να αξιολογήσει βλάβες SLAP (Superior Labral Antero-posterior).
Ο ασθενής εξετάζεται σε ύπτια θέση. Το χέρι απάγεται έως 120°, περιστρέφεται εξωτερικά στο μέγιστο βαθμό, ο αγκώνας σε 90 ° κάμψη και ο πήχης υπτιωμένος. Εάν αυτή η θέση εξέτασης αναπαράγει πόνο στη συνέχεια πρέπει να γίνει ενεργός κάμψη του αγκώνα ενάντια στην αντίσταση.
Το δραστικό συστατικό κάμψης του αγκώνα της εξέτασης θα πρέπει να αυξήσει τον πόνο που αναπαράγεται στο πρώτο μέρος της εξέτασης. Η εξέταση είναι αρνητική εάν ο πόνος δεν προκαλείται από την ενεργό κάμψη του αγκώνα, ή αν είναι αμετάβλητος ή μειώνεται.
Η βάση της εξέτασης είναι ότι το συστατικό της απαγωγής / εξωτερικής περιστροφής αλλάζει τη σχετική κατεύθυνση του δικέφαλου τένοντα σε μία θέση υπό λοξή γωνία προς τον οπισθο-ανώτερο επιχείλιο χόνδρο. Η προκύπτουσα συρρίκνωση του δικεφάλου αυξάνει τον πόνο που δημιουργείται από την αύξηση της έντασης του ανώτερου επιχείλιου χόνδρου που έχει ήδη ξεκολλήσει από το υπεργλήνιο φύμα στην απαγωγή / εξωτερική περιστροφή.
Σε διπλή “τυφλή μελέτη” 127 ασθενών, η φόρτιση του δικέφαλου 2 ήταν θετική σε 38 ασθενείς - 35 είχαν τύπου 2 SLAP. Η εξέταση ήταν αρνητική σε 89: 3 από αυτούς είχαν έναν φυσιολογικό ανώτερο επιχείλιο χόνδρο, 4 είχαν τύπου 2 SLAP, 85 είχαν υπακρωμιακή προστριβή ή ρήξη του στροφικού πετάλου.
- "Crank Test": Ο ασθενής είναι ξαπλωμένος και ανυψώνεται ο ώμος με τον αγκώνα λυγισμένο στις 90 μοίρες. Ένα αξονικό φορτίο εφαρμόζεται ενώ το χέρι περιστρέφεται εσωτερικά και εξωτερικά. Ένα κλικ που σχετίζονται με τον πόνο κάνει την εξέταση θετική. Ο μηχανισμός αυτός είναι παρόμοιος με τη δοκιμή McMurray για ρήξη μηνίσκου στο γόνατο.
- O'Driscoll's SLAP Test: Ο ώμος τοποθετείται στην ακραία απομακρυσμένη και εξωτερικά περιστρεφόμενη θέση. Από τη θέση εφαρμόζεται μια ένταση και μια θετική απάντηση είναι ένας πόνος στον ώμο. (Από Krishnan, Hawkins & Adams: Ο ώμος και ο εναέριος αθλητής)
- Pain Provocation Test: Ο εξεταστής τοποθετεί το ένα χέρι πάνω στην ωμοπλάτη, ενώ με το άλλο κρατά το χέρι του ασθενούς. Το χέρι του ασθενούς είναι στις 90 μοίρες απαγωγής & 90 μοίρες ER, με τον αγκώνα λυγισμένο στις 90 μοίρες. Ζητείται από τον ασθενή να είναι σε ύπτια θέση και να στρίψει τον πήχη. Όταν ο πόνος χειροτερεύει σε πρηνισμό, αυτό σημαίνει μια ρήξη ανώτερου πρόσθιου οπίσθιου επιχείλιου χόνδρου. (Mimori et al. Am J Sports Med, 1999). Οι Mimori et al (1999) σε σύγκριση με τα αποτελέσματα της εξέτασης πρόκλησης πόνου με MRA (32) και αρθροσκόπηση (15) σε 32 αθλητές ρίψεων.
Σε 22 ασθενείς παρατηρήθηκε σε αρθρόγραμμα αποκόλληση του άνω επιχείλιου χόνδρου και όλοι τους είχαν θετικά αποτελέσματα της νέας εξέτασης πρόκλησης πόνου. 11 από τους 15 ασθενείς βρέθηκαν να έχουν αλλοιώσεις τύπου ΙΙ ανώτερου πρόσθιου οπίσθιου επιχείλιου χόνδρου αρθροσκοπικά και όλοι είχαν θετικές εξετάσεις πρόκλησης πόνου. Οι άλλοι 4 ασθενείς δεν έχουν ανώτερες ρήξεις επιχείλιου χόνδρου και η εξέταση πρόκλησης πόνου ήταν αρνητική.

- The Resisted Supination External Rotation Test
- The Passive Compression Test: Η θέση του ασθενούς είναι η πλάγια θέση κατάκλισης με τα επηρεαζόμενα πλευρά προς τα πάνω. Ο εξεταστής στέκεται πίσω από τον ασθενή, σταθεροποιώντας τον πληγέντα ώμο, κρατώντας την AC άρθρωση με το ένα χέρι και τον αγκώνα με το άλλο. Ο εξεταστής περιστρέφει εξωτερικά τον ώμο σε 30 μοίρες απαγωγής και στη συνέχεια πιέζει το βραχίονα κεντρικά, ενώ επεκτείνει τον ώμο.

Επιβεβαιωτικά ευρήματα:
Πόνος ή ένα οδυνηρό κλικ στην γληνοειδή άρθρωση. Εξέταση αιτιολόγησης: Με την γληνοειδή εξωτερική περιστροφή και την επέκταση (όψιμη φάση όπλισης) η μακρά κεφαλή του δικέφαλου τένοντα τοποθετείται κάτω από δυνάμεις εφελκυσμού, ενώ περιτυλίγεται γύρω από το μικρότερο κύρτωμα και, τελικά, μετατοπίζοντας τον επιχείλιο χόνδρο ανώτερα από την ανώτερη γληνοειδές άκρο. Κοντινή μετατόπιση βραχιονίου επιδεινώνει την μετατόπιση του ασταθούς επιχείλιου χόνδρου και παθητικά εκτοπίζει τον ανώτερο επιχείλιο χόνδρο. (YS Kim, Kim JM, Ha KY, et al Am J Sports Med 2007?. 35:1489-94).

- Passive distraction test: Ο ασθενής είναι σε ύπτια θέση. Ο εξεταστής στέκεται στην προσβεβλημένη πλευρά του ασθενούς και τοποθετεί το άκρο μακριά από την άκρη του τραπεζιού, σε 150 ° ανύψωση στο στεφανιαίο επίπεδο, ο αγκώνας εκτείνεται, ο πήχης είναι σε ύπτια θέση, και το άνω τμήμα του χεριού σταθεροποιείται για την πρόληψη της βραχιονίου περιστροφής. Ο εξεταστής γυρίζει τον πήχη, διατηρώντας παράλληλα σταθερή θέση του βραχιονίου.

Επιβεβαιωτικά ευρήματα:
Πόνος βαθιά μέσα στη γληνιαία άρθρωση είτε εμπρόσθια ή οπίσθια.
Αιτιολογία εξέτασης: Φαινόμενο “πίσω φλούδας” του ανώτερου επιχείλιου χόνδρου. (Schlechter JA, Summa S, Rubin BD Arthroscopy 2009?. 25:1374-9).
Η εξέταση passive distraction μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον αποκλεισμό μιας ρήξης ανώτερου πρόσθιου οπίσθιου επιχείλιου χόνδρου, ενώ η εξέταση passive compression μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο για την επιβεβαίωση όσο και για τον αποκλεισμό μιας ρήξης ανώτερου πρόσθιου οπίσθιου επιχείλιου χόνδρου.
- The Supine Flexion Resistance Test

• Ρήξεις Bankart

- Clunk 1 Test
- Clunk 2 Test
- Dynamic Shear (Mayo) Test

• Μακρά κεφαλή του δικεφάλου

- Yergasons Test
Yergasons Test
Η εξέταση του Yergason είχε σχεδιαστεί για να αξιολογήσει την παθολογία του τένοντα της μακράς κεφαλής του δικεφάλου μέσα στο έλυτρο του.

Εξέταση:
Ο αγκώνας του ασθενούς κάμπτεται και ο πήχης είναι σε πρηνισμό. Ο εξεταστής κρατά το χέρι του στον καρπό. Ο ασθενής το κρατά σε ήπτια θέση ενεργά ενάντια στην αντίσταση.

Θετική εξέταση:
Ο πόνος που εντοπίζεται στην περιοχή δικέφαλης αυλάκωσης υποδηλώνει παθολογία μακράς κεφαλής του δικεφάλου μέσα στο έλυτρο του.

Έρευνα:
Οι Holtby και Razmjou πραγματοποίησαν μια “τυφλή” μελέτη από 152 ασθενείς με ένα ευρύ φάσμα προβλημάτων στον ώμο. Η εγκυρότητα των δοκιμών του Yergason και οι εξετάσεις ταχύτητας αξιολογήθηκε κατά ευρήματα σε χειρουργική επέμβαση.
Χειρουργικά ευρήματα περιλάμβαναν τενοντίτιδα δικεφάλου, 10 μερικές ρήξεις δικεφάλου και 2 πλήρεις ρήξεις. 15 ασθενείς είχαν κακώσεις ανώτερου πρόσθιου οπίσθιου επιχείλιου χόνδρου.
Οι συγγραφείς κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι κλινικοί γιατροί θα πρέπει να κατανοήσουν ότι οι εξετάσεις κλινικής εξέτασης δεν εκτελούνται με συνέπεια και έχουν μεταβλητή προγνωστική αξία σε διαφορετικούς πληθυσμούς και ασθενείς.

- Speed’s Test:
Speeds Test
Η εξέταση ταχύτητας είχε αρχικά σχεδιαστεί για να αξιολογήσει την παθολογία της μακράς κεφαλής του δικεφάλου στην αυλάκωση, αλλά έχει επίσης χρησιμοποιηθεί στην εκτίμηση για κακώσεις ανώτερου πρόσθιου οπίσθιου επιχείλιου χόνδρου.

Εξέταση:
Ο αγκώνας του ασθενούς εκτείνεται, ο πήχης υπτιασμένος και το βραχιόνιο οστούν κάμπτεται από 0 σε 60 °. Ο εξεταστής αντιστέκεται στην κάμψη του βραχιονίου προς τα εμπρός.

Θετική εξέταση:
Ο πόνος που βρίσκεται στη αύλακα του δικεφάλου. Αυτό συνήθως ερμηνεύεται ως υποδηλωτική φλεγμονής ή κακώσεων που σχετίζονται με τη μακρά κεφαλή του δικεφάλου ή του συμπλέγματος δικεφάλου / επιχείλιου χόνδρου.

Έρευνα:
Η μελέτη του Bennett όλων των ασθενών που παρουσιάζονται με πόνο στον ώμο μεταξύ της 01/10/1994 – 28/0/1995 συσχέτισε τα κλινικά αποτελέσματα της εξέτασης ταχύτητας με παθολογία δικεφάλων / επιχείλιου χόνδρου με άμεση αρθροσκοπική οπτικοποίηση.
46 ώμοι σε 45 ασθενείς χειρουργήθηκαν στη διάρκεια αυτού του χρόνου. Η ταχύτητα δοκιμής ήταν θετική σε 40 ώμους. Η παθολογία δικεφάλων / επιχείλιου χόνδρου ήταν παρούσα σε 10 από αυτούς τους ασθενείς.
Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η δοκιμασία ταχύτητας είναι ένα μια ειδική, αλλά ευαίσθητη εξέταση για μακροσκοπική παθολογία δικέφαλου / επιχείλιου χόνδρου. Ωστόσο, είναι θετική με διάφορες άλλες παθολογίες ώμου.
- Ludington's Test – Ο ασθενής σε καθιστή θέση, τοποθετεί τα δύο χέρια πίσω από το κεφάλι με τα δάχτυλα “πλεγμένα”. Ο ασθενής συμβάλλεται και χαλαρώνει τους δικέφαλους μυς, ενώ ο εξεταστής ψάχνει για τένοντες της μακράς κεφαλής που έχουν υποστεί ρήξη αν ο εξεταστής δεν είναι σε θέση να αισθανθεί τένοντα.
- Abbot-Saunders – Ο ασθενής καθιστός, σε παθητική απαγωγή, με εξωτερική περιστροφή και το χαμήλωμα του χεριού, ο εξεταστής γυρίζει τον τένοντα της μακράς κεφαλής: ένα κλικ υποδεικνύει εξάρθρωση του τένοντα δικεφάλου.
- Transverse Humeral ligament Test: Ο ασθενής καθιστός, σε παθητική απαγωγή του χεριού με τον αγκώνα τεντωμένο και ο ώμος στη συνέχεια περιστρέφεται εσωτερικά & εξωτερικά. Ο εξεταστής γυρίζει την αυλάκωση δικεφάλου. Αν ο εξεταστής αισθάνεται τον τένοντα να φεύγει από την αυλάκωση, αυτό σημαίνει ρήξη εγκάρσιου βραχιονίου συνδέσμου.
- Snap Test: εξέταση για υπεξάρθρημα της LHB. Ο εξεταστής γυρνά την αυλάκωση των δικέφαλων μυών με το ένα χέρι, ενώ με το άλλο χέρι περιστρέφει τον ώμο.
- Hueter Sign: Ο ασθενής καθιστός με τον αγκώνα τεντωμένο και τον πήχη υπτιωμένο. Ζητείται από τον ασθενή να κάμψει τον αγκώνα ενάντια στην αντίσταση. Ο σχηματισμός μιας δικέφαλης «μπάλας» δείχνει μια ρήξη LHB.
- Duga Sign: Όταν είναι υπαρκτή μια ρήξη LHB, ο ασθενής δεν θα είναι σε θέση να αγγίξει τον ετερόπλευρο ώμο.
- Beru Sign: Εκτόπισμα της LHB μπορεί να ψηλαφηθεί στον δελτοειδή όταν συστέλλεται ο δικέφαλος μυς.
- Traction Test: Η παθητική επέκταση του ώμου με τον αγκώνα εκτεταμένο και τον πήχη πρηνισμένο προκαλεί πόνο στην πρόσθια περιοχή του δελτοειδή κατά μήκος του LHB.
- Compression Test: Η παθητική ανύψωση του χεριού προς το τέλος της ROM με συνέχιση της εφαρμογής της οπίσθιας πίεσης παράγει πόνο, ως αποτέλεσμα της συμπίεσης της LHB μεταξύ ακρωμίου και μηριαίας κεφαλής.

• AC άρθρωση

- Αnterior/posterior AC Shear Test: Ο ασθενής καθιστός, ο εξεταστής βάζει το ένα πάνω στην ωμοπλάτη και το άλλο στην άνω κλείδα και στη συνέχεια σφίγγει. (Davies et al. Phys Sports Med 1981)
- Cross chest adduction (Scarf / Forced adduction Test): Το χέρι είναι σε 90 μοίρες κάμψη στην προσβεβλημένη πλευρά και προσάγεται βίαια πέρα από το στήθος
- Forced adduction Test on Hanging Arm: Ο εξεταστής πιάνει το πάσχον χέρι με το ένα χέρι, ενώ το άλλο χέρι στηρίζεται στον αντίθετο ώμο του ασθενούς. Ο εξεταστής βίαια προσάγει το πάσχον χέρι πίσω από την πλάτη του ασθενούς και ενάντια στην αντίσταση του ασθενούς.
- Dugas Test: Ο ασθενής κάθεται και αγγίζει τον αντίθετο ώμο με το χέρι
- AC Distraction (Bad cop) Test: Τοποθετήστε το χέρι σε μέγιστη εσωτερική περιστροφή και πιέστε το ελαφρά προς τα πάνω.
Μια θετική εξέταση είναι ο πόνος στην κορυφή του ώμου.
- Paxinos Test: Το χέρι του εξεταστή τοποθετείται ανώτερα από την σύστοιχη μέσα κλείδα. Εφαρμόζεται πίεση από τον αντίχειρα σε μια πρόσθια ανώτερη κατεύθυνση και στο κάτω μέρος με το δείκτη-μεσαίο δάκτυλο στο μέσο τριτημόριο της κλείδας. (Από Krishnan, Hawkins & Adams: The Shoulder and the Overhead Athlete)

- Neer Sign
Neer Impingement Sign
Ο Dr. Neer ανέπτυξε αυτή την εξέταση με βάση τις παρατηρήσεις του κατά τη διάρκεια χειρουργικής επέμβασης στον ώμο. Ανέφερε ότι η κρίσιμη περιοχή για εκφυλιστική τενοντίτιδα και ρήξεις τενόντων επικεντρώθηκε στον υπερακάνθιο τένοντα και μερικές φορές περιείχε τον πρόσθιο υπερακάνθιο και περιστασιακά τη μακρά κεφαλή του δικεφάλου. Η ανύψωση του βραχίονα στην εξωτερική ή εσωτερική περιστροφή προκαλεί κρίσιμες περιοχές να περάσουν κάτω από το κορακο – ακρωμιακό σύνδεσμο ή πρόσθιο ακρώμιο.

Εξέταση:
Ο εξεταστής εκτελεί μέγιστη παθητική απαγωγή στο επίπεδο της ωμοπλάτης, με την εσωτερική περιστροφή, ενώ σταθεροποιεί την ωμοπλάτη.

Θετική εξέταση:
Πόνος που βρίσκεται στον υπο-ακρώμιος χώρο ή πρόσθια άκρη του ακρωμίου

Ψευδώς θετική εξέταση:
Εσωτερική πρόσκρουση Macdonald et al (2000)
- Bankart 25%
- SLAP 46,1%

Έρευνα:
Έρευνα του Valadie υποστήριξε επαφή μαλακού ιστού με το μεσαίο ακρώμιο και επαφή μεταξύ της αρθρικής επιφάνειας του στροφικού πετάλου και του πρόσθιου-ανώτερου γληνοειδούς επιχείλιου χόνδρου.
Ευαισθησία = 88,7%
Εξειδίκευση = 30,5%
Αξιοπιστία = 98%
- Neer Test: Δοκιμή έγχυσης.
- Hawkin's-Kennedy Test
Hawkins-Kennedy Test
Η εξέταση Hawkins και Kennedy ερμηνεύτηκε ως ενδεικτική της πρόσκρουσης μεταξύ του μείζονος ογκώματος του βραχιονίου απέναντι στον κορακο-βραχιόνιο σύνδεσμο, παγιδεύοντας όλες τις διαρθρώσεις που μεσολαβούν. Έχει αναφερθεί ως λιγότερο αξιόπιστη από την εξέταση πρόσκρουσης Neer.
Ο ασθενής εξετάζεται καθιστός με το χέρι του στις 90 ° και τον αγκώνα του με κάμψη 90 °, που υποστηρίζεται από τον εξεταστή για να εξασφαλίσει τη μέγιστη χαλάρωση. Ο εξεταστής στη συνέχεια σταθεροποιείται πλησίον του αγκώνα με το εξωτερικό χέρι και με το άλλο κρατά ακριβώς τον καρπό του ασθενούς. Στη συνέχεια, μετακινεί γρήγορα το χέρι σε έσω στροφή.

Θετική Εξέταση:
Πόνος που βρίσκονται στον υπο-ακρώμιο χώρο.

Έρευνα:
Ο Valadie et al (μελέτη πτώματος) περιγράφουν συνεχή επικοινωνία μεταξύ των μαλακών ιστών και τον κορακο-ακρώμιο σύνδεσμο και μεταξύ της αρθρικής επιφάνειας του στροφικού πετάλου και τον πρόσθιο άνω τμήμα της ωμογλήνης κατά τη διάρκεια της εξέτασης Hawkin's και Kennedy. Οι Edelson και Teitz (2000) εξέτασαν ένα μεγάλο αριθμό σκελετικών δειγμάτων και ανέφεραν επαφή μεταξύ του ελάσσονος ογκώματος και του πρόσθιου-ανώτερου τμήματος της ωμογλήνης στη θέση εξέτασης του Hawkin 's και Kennedy.
Οι Roberts et al (2002) χρησιμοποίησαν μαγνητική τομογραφία για τον εντοπισμό και τη μέτρηση των αλλαγών στην ανατομικές δομές στον υπακρωμιακό χώρο καθώς το χέρι μεταφέρονταν από την πλήρη ανάπαυση έως προς τα εμπρός κάμψη 160 °κατά τη διάρκεια ελιγμών πρόσκρουσης του Hawkin και Neer. Η εισαγωγή στροφικού πετάλου φάνηκε να είναι σε στενότατη εγγύτητα με το πρόσθιο κάτω ακρώμιο όχι σε πλήρη ανύψωση, αλλά στους 90 ° κάμψης. Κατέλη